در دنیای امروز، نویز به عنوان یکی از آلاینده‌های اصلی محیطی شناخته می‌شود که تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت جسمی و روانی افراد دارد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می‌زند که بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان در معرض سطوح نویز مضر قرار دارند، که این امر منجر به از دست رفتن میلیون‌ها سال زندگی سالم می‌شود.
کنفرانس اینترنویز ۲۰۲۵، که به عنوان پنجاه‌وچهارمین دوره بین‌المللی کنگره و نمایشگاه کنترل نویز شناخته می‌شود، از ۲۴ تا ۲۷ اوت ۲۰۲۵ در سائوپائولو، برزیل برگزار شد. این کنفرانس، به عنوان بزرگ‌ترین گردهمایی متخصصان کنترل نویز، فرصتی منحصربه‌فرد برای تبادل دانش فراهم کرد. در این رویداد، جلسات متعددی به موضوع “نویز جامعه و سلامت” اختصاص یافت، جایی که سخنرانان برجسته‌ای مانند پروفسور استفان پاول و مارگارت انگل، هماهنگ‌کنندگان بخش عوامل انسانی، به بررسی اثرات غیرشنیداری نویز بر عملکرد و ارتباطات پرداختند.
این کنفرانس نه تنها بر مشکلات تمرکز داشت، بلکه بر راه‌حل‌های عملی مانند مواد جاذب صوت جدید و سیستم‌های کنترل فعال نویز تأکید کرد.
سائوپائولو، به عنوان بزرگ‌ترین شهر نیمکره جنوبی، میزبانی ایدئال برای این رویداد بود، زیرا خود با چالش‌های نویز شهری مانند ترافیک سنگین، فرودگاه‌های شلوغ و صنایع پرسر و صدا روبرو است. حضور شرکت‌کنندگانی از قاره‌های مختلف، از جمله آسیا، اروپا و آمریکای جنوبی، نشان‌دهنده همکاری جهانی برای ایجاد محیط‌های صوتی سالم‌تر بود. برنامه کنفرانس شامل سخنرانی‌های پلنری، جلسات موازی فنی، پوسترها و نمایشگاه‌های صنعتی بود که بیش از ۵۰۰ ارائه را پوشش می‌داد.
این رویداد با شعار “ارتباطات برای دنیای صوتی بهتر” که نشان می‌داد دغدغه اصلی نه‌تنها کاهش شدت صداهای مزاحم، بلکه ایجاد ارتباط میان دانش مهندسی، سلامت عمومی و طراحی شهری است. بیش از ۶۷۰ متخصص، محقق، مهندس و نماینده صنایع از سراسر جهان را گرد هم آورد تا چالش‌های مرتبط با نویز و ارتعاشات را بررسی کنند.
در این گزارش، ابتدا به بررسی تأثیرات نویز بر سلامت می‌پردازیم، سپس گزارش مختصری از جلسات کلیدی کنفرانس ارائه می‌دهیم و در نهایت، راه‌حل‌های جدید پیشنهادشده را توصیف می‌کنیم. این گزارش بر اساس اطلاعات رسمی کنفرانس و مطالعات اخیر تدوین شده است.
نویز، که اغلب به عنوان “آلودگی صوتی” شناخته می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی در جوامع مدرن است. طبق گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از ۱۰۰ میلیون نفر در اروپا به تنهایی در معرض سطوح نویز بالاتر از حد مجاز قرار دارند، و این مسئله در کشورهای در حال توسعه مانند برزیل حتی شدیدتر است. نویز نه تنها یک مزاحمت ساده است، بلکه تأثیرات عمیقی بر سلامت فیزیکی، روانی و اجتماعی افراد می‌گذارد.
از نظر فیزیکی، نویز مزمن می‌تواند منجر به بیماری‌های قلبی-عروقی شود. مطالعات نشان می‌دهد که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نویز ترافیکی (مانند صدای خودروها و هواپیماها) فشار خون را افزایش می‌دهد و خطر سکته قلبی و مغزی را بالا می‌برد. برای مثال، افزایش هر ۱۰ دسی‌بل در سطح نویز محیطی، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را تا ۸ درصد افزایش می‌دهد. علاوه بر این، نویز می‌تواند باعث از دست رفتن شنوایی شود. شنوایی‌شناسان تأکید می‌کنند که سطوح نویز بالای ۸۵ دسی‌بل، که در محیط‌های صنعتی یا نزدیک فرودگاه‌ها رایج است، به سلول‌های شنوایی آسیب می‌رساند و منجر به کم‌شنوایی حسگر-عصبی می‌شود. تینیتوس یا زنگ زدن گوش نیز یکی از عوارض شایع است، که میلیون‌ها نفر را در جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد.
خواب یکی از مهم‌ترین جنبه‌های سلامت است که نویز به شدت مختل می‌کند. نویز شبانه، مانند صدای ترافیک یا هواپیما، الگوی خواب را مختل کرده و منجر به بی‌خوابی، آپنه خواب و خستگی مزمن می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که حتی نویزهای کم شدت (۴۰-۵۰ دسی‌بل) می‌توانند مراحل عمیق خواب را کاهش دهند، که این امر بر سیستم ایمنی بدن تأثیر گذاشته و خطر ابتلا به عفونت‌ها و بیماری‌های مزمن را افزایش می‌دهد. در جوامع شهری، جایی که نویز مداوم است، این مسئله به ویژه برای سالمندان و کودکان آسیب‌پذیر است.
از دیدگاه روانی، نویز استرس و اضطراب را تشدید می‌کند. قرار گرفتن در معرض نویز مزمن سطح هورمون کورتیزول (هورمون استرس) را افزایش می‌دهد، که می‌تواند منجر به افسردگی و اختلالات اضطرابی شود. در یک بررسی سیستماتیک، محققان دریافتند که نویز محیطی بر عملکرد شناختی تأثیر منفی می‌گذارد، به ویژه در کودکان. برای مثال، کودکانی که در مدارس نزدیک به جاده‌های پرترافیک تحصیل می‌کنند، نمرات پایین‌تری در خواندن و زبان دارند. متا-آنالیز نشان می‌دهد که افزایش هر ۱ دسی‌بل نویز، با کاهش ۰.۱۱ در توانایی‌های زبانی همراه است. در بزرگسالان میانسال و مسن، نویز مسکونی خطر اختلال شناختی را تا ۴۰ درصد افزایش می‌دهد، که این امر می‌تواند پیش‌درآمد بیماری‌هایی مانند آلزایمر باشد.
کودکان گروهی سیب‌پذیر هستند. نویز نه تنها یادگیری را مختل می‌کند، بلکه بر رشد شناختی تأثیر می‌گذارد. مطالعات نشان می‌دهد که نویز هواپیما بر توجه و حافظه کاری کودکان تأثیر منفی دارد، در حالی که نویز ترافیکی می‌تواند باعث مشکلات رفتاری شود. در جوامع فقیرنشین، جایی که خانه‌ها نزدیک به صنایع یا جاده‌ها هستند، این اثرات تشدید می‌شود و نابرابری‌های اجتماعی را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، نویز بر تنوع زیستی و اکوسیستم‌ها تأثیر می‌گذارد، که به طور غیرمستقیم سلامت انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برای مثال، نویز صنعتی می‌تواند الگوهای مهاجرت حیوانات را تغییر دهد و زنجیره غذایی را مختل کند، که در نهایت بر دسترسی به منابع غذایی تأثیر می‌گذارد.
در مجموع، نویز نه تنها یک مسئله فردی است، بلکه یک مشکل عمومی سلامت است که هزینه‌های اقتصادی بالایی دارد. تخمین زده می‌شود که هزینه‌های مرتبط با نویز در اتحادیه اروپا سالانه بیش از ۴۰ میلیارد یورو باشد، شامل هزینه‌های درمانی و از دست رفتن بهره‌وری.
« اولین و کاملترین دوره آموزشی نرم افزار اودئون ODEON برای طراحی آکوستیک »
ثبت نام دوره آموزشی نرم افزار اودئون ODEON
سازمان جهانی بهداشت (WHO) و اتحادیه اروپا سال‌هاست که راهنماهای مشخصی برای حدود مواجهه با نویز محیطی منتشر کرده‌اند. برای مثال، WHO توصیه می‌کند که سطح نویز ناشی از ترافیک در طول شب نباید از ۴۰ دسی‌بل بیشتر باشد. بااین‌حال، گزارش‌های ارائه‌شده در اینترنویز نشان دادند که در بسیاری از کشورها این توصیه‌ها هنوز به‌طور کامل در قوانین و مقررات ملی یا شهری پیاده‌سازی نشده‌اند.
دلیل این شکاف هم ترکیبی از چالش‌های فنی (مانند دشواری اندازه‌گیری و پایش بلندمدت)، محدودیت‌های مالی و البته کم‌توجهی سیاست‌گذاران به پیامدهای پنهان سلامت عمومی است.
کنفرانس اینترنویز ۲۰۲۵ با ساختار متعادل خود، شامل سخنرانی‌های پلنری، جلسات فنی موازی، پوسترها و نمایشگاه‌های صنعتی، فرصتی عالی برای بحث در مورد این مسائل فراهم کرد. سخنرانی افتتاحیه توسط افرادی مانند مارکوس هولتز و لوئیجی مافی، رئیس I-INCE، ارائه شد که بر اهمیت همکاری جهانی برای کنترل نویز تأکید کردند.
یکی از جلسات کلیدی، “Community Noise & Health: General” بود که به بررسی اثرات کلی نویز شهری بر سلامت پرداخت. در این جلسه، متخصصانی مانند پروفسور استفان پاول و مارگارت انگل بحث کردند که چگونه نویز ترافیکی بر عملکرد شناختی تأثیر می‌گذارد و مطالعات موردی از شهرهای بزرگ مانند سائوپائولو را ارائه دادند.
جلسه “Noise and Health in Children” یکی از پرمخاطب‌ترین بخش‌ها بود، جایی که محققان به بررسی تأثیر نویز بر کودکان پرداختند. برای مثال، مطالعاتی ارائه شد که نشان می‌دهد کودکان در مناطق پرنویز، ۰.۸۰ امتیاز کمتر در درک مطلب خواندن دارند. این جلسه بر نیاز به استانداردهای سخت‌گیرانه‌تر در مدارس تأکید کرد. همچنین، جلسه “Non Auditory Effects of Noise Exposure on Communication and Performance” به اثرات غیرشنوایی نویز پرداخت، مانند تأثیر بر تمرکز و بهره‌وری در محیط‌های کاری.
در بخش “Urban Sound Propagation”، بحث‌هایی در مورد چگونگی انتشار نویز در شهرها مطرح شد، با تمرکز بر مدل‌سازی کامپیوتری برای پیش‌بینی و کاهش نویز. نمایشگاه صنعتی نیز نقش مهمی داشت، جایی که شرکت‌هایی مانند Vibtech و SoundPLAN فناوری‌های جدید مانند مواد جاذب صوت و سیستم‌های فعال کنترل نویز را نمایش دادند. یکی از نکات برجسته، تور فنی به سالا سائوپائولو بود، که نمونه‌ای از معماری آکوستیک عالی است.
کنفرانس همچنین به مسائل جهانی پرداخت، مانند کنترل نویز شغلی در صنایع آفریقایی، که نشان‌دهنده تنوع فرهنگی رویداد بود. بیش از ۶۰۰ مقاله ارائه شد، که بسیاری از آن‌ها بر سلامت تمرکز داشتند، و بحث‌های آنلاین برای شرکت‌کنندگان مجازی فراهم بود.
دوره آموزش ماژول آکوستیک ساختمانی نرم افزار کامسول
ثبت نام دوره آموزشی نرم افزار کامسول
یکی از دستاوردهای اصلی اینترنویز ۲۰۲۵، معرفی راه‌حل‌های نوین بود. در جلسات “Active Systems for Noise & Vibration Control”، فناوری‌های هوشمند مانند متامتریال‌های هوشمند معرفی شد که می‌توانند نویز را به طور فعال کاهش دهند. برای مثال، سیستم‌های کنترل فعال می‌توانند نویز هواپیما را تا ۳۰ درصد کاهش دهند، که در فرودگاه‌های شهری مانند سائوپائولو حیاتی است.
در بخش مواد و درمان‌های پسیو، مواد جدید جاذب صوت بر پایه نانوتکنولوژی ارائه شد که برای ساختمان‌ها و دیوارهای صوتی شهری مناسب هستند. راه‌حل‌های شهری مانند برنامه‌ریزی سبز (ایجاد پارک‌ها و دیوارهای سبز) برای کاهش نویز ترافیکی بحث شد، که طبق مطالعات، می‌تواند سطح نویز را ۱۰-۱۵ دسی‌بل کاهش دهد.
برای سلامت روانی، پیشنهادهایی مانند نظارت هوشمند نویز با اپلیکیشن‌های موبایل مطرح شد، که افراد را از سطوح خطرناک آگاه می‌کند. همچنین، مقررات جدید، مانند محدودیت‌های نویز شبانه در شهرها، تأکید شد. در زمینه کودکان، پیشنهاد شد مدارس با عایق صوتی ساخته شوند و برنامه‌های آموزشی برای کاهش نویز در کلاس‌ها اجرا شود.
در نهایت، کنفرانس بر اهمیت تحقیقات میان‌رشته‌ای تأکید کرد، مانند ترکیب نویز و آلودگی هوا، و نیاز به مطالعات در مناطق کمتر بررسی‌شده مانند آمریکای جنوبی.
یکی از محورهای اصلی اینترنویز ۲۰۲۵، بررسی تأثیر نویز بر سلامت جوامع بود. جلسات اختصاصی مانند “۱۴.۰. نویز جامعه و سلامت: عمومی” و “۱۴.۲. نویز و سلامت” به بحث در مورد اثرات گسترده نویز پرداختند. تحقیقات ارائه‌شده نشان داد که نویز مزمن، به ویژه از منابع شهری مانند ترافیک جاده‌ای، هواپیماها و صنایع، می‌تواند منجر به مشکلات قلبی-عروقی شود. برای مثال، قرار گرفتن در معرض نویز بالای ۵۵ دسی‌بل می‌تواند خطر فشار خون بالا، حمله قلبی و سکته را افزایش دهد، زیرا باعث افزایش سطح کورتیزول (هورمون استرس) و اختلال در سیستم عصبی سمپاتیک می‌شود.
علاوه بر اثرات جسمی، نویز بر سلامت روانی نیز تأثیرگذار است. مطالعات سیستماتیک ارائه‌شده در کنفرانس، مانند بررسی تأثیر نویز بر شناخت انسانی، نشان داد که کودکان در محیط‌های پرنویز، مانند مدارس نزدیک به بزرگراه‌ها، عملکرد پایین‌تری در خواندن و زبان دارند.
در یک متا-آنالیز از سه مطالعه، کودکان در کلاس‌های آرام‌تر امتیاز ۰.۸۰ بالاتری در درک مطلب کسب کردند (با فاصله اطمینان ۹۵%: ۰.۴۰ تا ۱.۲۰). همچنین، افزایش هر ۱ دسی‌بل نویز محیطی با کاهش ۰.۱۱ در توانایی‌های خواندن و زبان همراه بود. این اثرات در بزرگسالان میانسال و مسن‌تر نیز مشهود است، جایی که نویز مسکونی خطر اختلال شناختی را تا ۴۰% افزایش می‌دهد (نسبت شانس ۱.۴۰، فاصله اطمینان ۱.۱۸ تا ۱.۶۱).
در جلسات مربوط به کودکان، مانند “۱۴.۳. نویز و سلامت در کودکان”، کارشناسان به بحث در مورد تأثیر نویز بر توسعه شناختی پرداختند. نویز می‌تواند توجه، حل مسئله و حافظه کاری را مختل کند، که این امر در جوامع شهری با ترافیک سنگین بیشتر دیده می‌شود.
علاوه بر این، اختلالات خواب ناشی از نویز، مانند بی‌خوابی و آپنه خواب، یکی از موضوعات داغ بود. نویز شبانه از ترافیک یا هواپیماها می‌تواند الگوهای خواب را مختل کند، منجر به خستگی مزمن و افزایش خطر افسردگی شود. در جوامع صنعتی آفریقا، که در جلسه “۱۴.۴. کنترل نویز شغلی در صنایع آفریقایی” بررسی شد، نویز نه تنها سلامت کارگران را تهدید می‌کند، بلکه بر جوامع اطراف نیز تأثیر می‌گذارد، زیرا کارخانه‌ها اغلب در نزدیکی مناطق مسکونی قرار دارند.
تأثیرات غیرشنیداری نویز نیز برجسته بود. نویز می‌تواند باعث زنگ زدن گوش (تینیتوس) شود، که یک اختلال مزمن است و کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد. در جوامع شهری، نویز از منابع متعدد مانند ساخت‌وساز، موسیقی بلند و اجتماعات اجتماعی، استرس و اضطراب را افزایش می‌دهد.
تحقیقات ارائه‌شده تأکید کرد که جمعیت‌های آسیب‌پذیر، مانند کودکان و سالمندان، بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. برای مثال، در شهرهایی مانند سائوپائولو، نویز ترافیک می‌تواند تنوع زیستی را نیز مختل کند، اما تمرکز اصلی بر سلامت انسانی بود.
از دیدگاه اقتصادی، نویز هزینه‌های سنگینی تحمیل می‌کند. گزارش‌های کنفرانس نشان داد که هزینه‌های درمانی مرتبط با بیماری‌های قلبی ناشی از نویز، همراه با کاهش بهره‌وری، میلیاردها دلار در سال است. این امر جوامع را از نظر اجتماعی نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، زیرا نویز می‌تواند انسجام اجتماعی را کاهش دهد و کیفیت زندگی را پایین بیاورد.
یکی از رویکردهای جدید، تمرکز بر طراحی شهری به‌گونه‌ای است که تجربه صوتی بهتری برای شهروندان ایجاد کند. در جلسات اینترنویز نمونه‌هایی از شهرهایی ارائه شد که «مسیرهای آرام» (Quiet Routes) برای پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری طراحی کرده‌اند. این مسیرها عمداً از مناطق کم‌نویز عبور می‌کنند تا شهروندان بتوانند در طول روز بخش‌هایی از زمان خود را در محیطی آرام‌تر سپری کنند.
این رویکرد نه‌تنها به بهبود سلامت روانی کمک می‌کند، بلکه شهر را به مکانی جذاب‌تر برای زندگی و گردشگری تبدیل می‌کند.
رویکرد سنتی کنترل نویز همیشه بر کاهش شدت صدا تمرکز داشته است. اما امروزه محققان پیشنهاد می‌دهند که کیفیت صدا نیز به همان اندازه اهمیت دارد. در این زمینه دو ایده کلیدی مطرح شد:
پژوهشگران در اینترنویز ۲۰۲۵ نمونه‌هایی از پیشرفت‌های جدید در کنترل فعال نویز (Active Noise Control) ارائه کردند. برخلاف روش‌های سنتی که بر جذب یا مسدودسازی صدا متکی هستند، ANC با استفاده از اسپیکرها و حسگرهای توزیع‌شده، امواج ضدفاز تولید می‌کند تا نویز را خنثی کند. هرچند اجرای این فناوری در مقیاس بزرگ هنوز چالش‌های فنی و هزینه‌ای دارد، اما پروژه‌های آزمایشی نتایج امیدوارکننده‌ای داشته‌اند.
از سوی دیگر، معرفی مواد جدید جاذب صدا مانند آئروژل‌های آکوستیک، نانو‌الیاف و مصالح ساخته‌شده از پلاستیک بازیافتی، راه را برای راهکارهای پایدارتر و کم‌هزینه‌تر باز کرده است. این مواد سبک و مقاوم‌اند و می‌توانند در نماهای شهری، دیوارهای ساختمان‌ها یا حتی مبلمان شهری به‌کار گرفته شوند.
یکی از نکات برجسته در بحث‌های امسال، اهمیت شبکه‌های پایش هوشمند نویز بود. به‌جای تکیه صرف بر تجهیزات گران‌قیمت، امروزه می‌توان از حسگرهای ارزان و حتی تلفن‌های همراه شهروندان برای پایش نویز استفاده کرد. این رویکرد دو مزیت مهم دارد:
به‌عنوان نمونه، اپلیکیشن‌هایی معرفی شدند که به کاربران اجازه می‌دهند میزان نویز اطراف خود را ثبت و گزارش کنند. داده‌های جمع‌آوری‌شده سپس در اختیار شهرداری‌ها و پژوهشگران قرار می‌گیرد تا تصمیم‌های بهتری گرفته شود.
برای اینکه نوآوری‌های مطرح‌شده در عمل به بهبود کیفیت زندگی منجر شوند، لازم است مجموعه‌ای از اقدامات سیاستی و اجرایی به‌طور هم‌زمان دنبال شوند:
اینترنویز ۲۰۲۵ نشان داد که کنترل نویز نه تنها یک مسئله فنی، بلکه یک مسئولیت اجتماعی است. با تمرکز بر سلامت جوامع، کنفرانس تأکید کرد که راه‌حل‌های نوین می‌توانند دنیای آرام‌تری بسازند. اما چالش‌ها باقی است: نیاز به تحقیقات بیشتر در مناطق کمتر مطالعه‌شده مانند آمریکای جنوبی و آفریقا، و اجرای سیاست‌های جهانی. توصیه‌های کلیدی شامل تقویت مقررات، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های سبز و آموزش عمومی است. این رویداد، با دستاوردهایش، پایه‌ای برای کنفرانس‌های آینده مانند اینترنویز ۲۰۲۶ در استرالیا فراهم کرد.
در نهایت، اینترنویز ۲۰۲۵ یادآوری کرد که با همکاری جهانی، می‌توانیم تأثیرات مخرب نویز را کاهش دهیم و به سمت جوامعی سالم‌تر حرکت کنیم. برای جزئیات بیشتر، گزارش‌های رسمی کنفرانس را بررسی کنید.
همچنین این کنفرانس نشان داد که نویز دیگر صرفاً یک «مشکل آزاردهنده» نیست، بلکه یک معضل سلامت عمومی است که باید با نگاه چندبُعدی به آن پرداخت. ترکیب سیاست‌گذاری هوشمند، طراحی شهری خلاقانه، فناوری‌های نوین و مشارکت مردم می‌تواند آینده‌ای با کیفیت صوتی بهتر برای شهرها رقم بزند.
مهم‌تر از همه این است که کنترل نویز فقط به کاهش صدای مزاحم محدود نمی‌شود، بلکه فرصتی برای بازآفرینی تجربه شنیداری انسان در شهر فراهم می‌کند. آینده‌ای که در آن سکوت و آرامش، نه یک کالای لوکس، بلکه حق همگانی همه شهروندان باشد.
